Tafsili şer’i delil, İslam hukukunda temel bir kavramdır. Bu kavram, İslam hukuku uygulayıcılarının hükümlerini belirlemede kullandıkları bir yöntemdir. Tafsili şer’i delil, İslam hukuku kaynaklarından elde edilen genel hükümleri, spesifik olaylara uygulayarak daha detaylı ve açıklayıcı bir sonuca ulaşmayı amaçlar.
Tafsili şer’i delil, Kur’an-ı Kerim, hadisler, icma ve kıyas gibi kaynakları kullanır. Bu kaynaklara dayanarak İslam hukukunu yorumlayan alimler, her bir olayın ayrıntılarına uygun bir hüküm çıkarabilmek için bu yöntemi kullanır. Tafsili şer’i delil, İslam hukuku ile ilgili farklı konularda hükümlerin daha açık ve anlaşılır olmasını sağlar.
Tafsili şer’i delil, özellikle soyut ve genel hükümlerin uygulanmasında büyük önem taşır. Örneğin, İslam hukuk fıkıh kitaplarında yer alan genel bir hüküm üzerinde durulduğunda, o hükmün daha spesifik bir olaya nasıl uygulanacağını belirlemek için tafsili şer’i delil kullanılır. Bu sayede, İslam hukukunun çok yönlü ve kapsamlı bir yaklaşımını ortaya koyarak adil bir adalet sistemine dayanır.
Bu yöntem, hukuk uygulayıcılarına olayları daha iyi anlamaları ve daha iyi bir yorumlama yapmaları konusunda yardımcı olur. Olaylara özgü hükümler oluşturarak, genel hükümlerin adaleti bozacak şekilde yorumlanmasının önüne geçer. Tafsili şer’i delil, İslam hukukunda sağlam ve doğru bir karar verme sürecine yol gösterir.
Sonuç olarak, tafsili şer’i delil İslam hukukunda çok önemli bir yer tutar. İslam hukukunun kaynaklarından elde edilen genel hükümleri spesifik olaylara uygulayarak daha detaylı ve açıklayıcı bir sonuca ulaşmayı hedefler. Bu yöntem, adaletin sağlanması ve İslam hukukunun doğru bir şekilde uygulanması için büyük bir öneme sahiptir.
Tafsîlî (cüz’î deliller), meselâ domuz etinin, kendiliğinden ölen hayvanın etinin haramlığını bildiren (Mâide, 5/3) ayetler, ortak ve komşunun şüf’a hakkından söz eden hadisler (Buhârî, Şüf’a, 1) gibi, özel bir meseleyle ilgili delillerdir. İcmâlî deliller, dinî hükümlerin genel kaynaklarıdır.9 Eyl 2022
Bu üç delilden birisindeki ortak illet, kıyas için gereklidir. Yani Kitap, Sünnet ve İcma delilleri kıyas için gerekli ilk üç delildir.26 Bunun içindir ki fer’î deliller ile istidlâl edebilmek için Kitap, Sünnet, icma ve kıyas delillerinde bir hüküm bulunmaması gerekir.
İslamda dinî hükümlerin dayandığı kaynaklara edille-i şer’iyye denir. Bu kaynaklar dört tanedir: kitap, sünnet, icma ve kıyas. Edille-i şer’iyye, veya şer’î deliller, en genel anlamda İslâm hukukunun kaynaklarını teşkil eder.
Dünya Savaşı'ndan sonra kurulan ve 1992 yılına kadar hüküm süren sosyalist federal cumhuriyet. Devletin bulunduğu…
Türk Ticaret Kanunu'na göre tanım. İktisadi faaliyeti nakdi sermayeden ziyade bedeni çalışmasına dayanan ve kazancı…
Sözlükte “çağırmak, istemek, yardım etmek” anlamlarına gelmektedir. İslâmî bir terim olarak “Allah'ın yüceliği karşısında kulun…
Beyyine Suresi, Kur'an-ı Kerim'in 98. suresidir ve Medine döneminde indirilmiştir. Surenin ismi olan "Beyyine" kelimesi,…
İsmâil Hakkı Bursevî'nin (ö. 1137/1725) tasavvufî tefsiri.Ruhul Beyan Tefsiri Hangi yayınevi?Böylece Osmanlı Yayınları Tarafından Gül…
"Selam", Türkçede ve İslam kültüründe günlük hayatta sıklıkla kullanılan bir selamlaşma ifadesidir. Kelimenin kökeni Arapça…