“Sebep” kelimesi Türkçe dilinde genellikle olayların, durumların veya sonuçların oluşmasına yol açan nedenleri ifade etmek için kullanılan bir terimdir. Bu kelimenin anlamı, bir eylemin gerçekleşmesi veya bir durumun ortaya çıkması için var olan neden veya gerekçeleri ifade etmektedir. Sebep, bir olayın veya durumun meydana gelmesine yol açan etkenlerin açıklanması amacıyla kullanılan bir kavramdır.
Sebepler, bir olayın veya durumun gerçekleşmesinin arkasındaki temel nedenleri temsil eder. Sebep, olay ve sonuç arasındaki bağlantıyı açıklar ve bir sonucun ortaya çıkmasına yol açan faktörleri belirtir. Örneğin, bir araba kazasının sebepleri arasında hız yapmak, dikkatsizlik veya kötü hava koşulları olabilir. Bu sebepler, kaza olayının gerçekleşmesine neden olan faktörlerdir.
Sebepler, bir durumun veya olayın nedenlerini anlamak ve sonuçları tahmin etmek için kullanılır. Bu nedenle, sebeplerin tanımlanması ve anlaşılması önemlidir. Sebep-sonuç ilişkisi, karmaşık bir durumun veya olayın nedenlerini ve sonuçlarını araştırmak için kullanılan bir analiz yöntemidir.
Herhangi bir durumu veya olayı anlamak için sebeplerin belirlenmesi ve analiz edilmesi önemlidir. Sebep, bir olay veya durumun ardındaki nedenleri ve etkileri anlamak için kullanılan bir terimdir. Sebep, bir sorunu çözme yolunda ilk adımlarından biridir. Sebep analizi, insanların doğru kararlar almasına ve olumsuz sonuçları en aza indirmesine yardımcı olur.
– İllet zahir (açık, anlaşılır) olmalıdır. İllet anlaşılamayacak derecede açık değilse hükmü göstermesi mümkün değildir. …
– İllet mazbut (standart) bir vasıf olmalıdır. …
– İllet, hükme münasip bir vasıf olmalıdır. …
– İllet “asl”a mahsus bir vasıf olmamalıdır.
Sebep kelimesinin Türk Dil Kurumu sözlük anlamı şu şekildedir: – Bir şeyin oluşabilmesi veya bir halde bulunmasına yol açan şey. Yazılışları aynı fakat anlamları farklı kelimelere eş anlamlı kelimeler denir. Bu kelimeler cümle içerisinde birbirlerinin yerine kullanılabilir.27 Mar 2020
Sözlükte illet “hastalık, kişiyi ihtiyacını görmekten alıkoyan durum, zafiyet, sebep ve gerekçe” gibi anlamlara gelir. Sonuncu mâna kelimenin terim anlamına daha yakındır.
Eğer hüküm ile uygunluk taşıyorsa hem illet ve hem de sebep adını alır. Hükümle kendisi arasında açık bir uygunluk yoksa buna sadece sebep denir, illet denilmez. Hükümle uyum halinde bulunan sebebe “yolculuk (sefer)” örnek verilebilir. Ramazanda yolculuk, oruç tutmama için bir sebep kılınmıştır.
İnsân-ı kâmil şeriat, tarikat, hakikat ve mârifet itibariyle tam ve ergin olan kişidir. Kâmil insanın sözleri doğru, işleri iyi, ahlâkı güzeldir, mârifet sahibidir, yani eşyayı ve ondaki hikmetleri gereği gibi bilir.
Bu ifade, manevi olgunluğa erişmiş, nefsi arzuların ötesine geçmiş ve hem ahlaki hem de ruhani anlamda kusursuzluğa ulaşmış kişiyi tanımlar. İnsan-ı kâmil, evrensel bilgelik, derin anlayış, şefkat ve merhamet sahibi, hem kendisini hem de çevresini dönüştürebilen kişidir.
Allah’ın her mertebedeki tecellilerine mazhar olan insan anlamında tasavvuf terimi.
Dünya Savaşı'ndan sonra kurulan ve 1992 yılına kadar hüküm süren sosyalist federal cumhuriyet. Devletin bulunduğu…
Türk Ticaret Kanunu'na göre tanım. İktisadi faaliyeti nakdi sermayeden ziyade bedeni çalışmasına dayanan ve kazancı…
Sözlükte “çağırmak, istemek, yardım etmek” anlamlarına gelmektedir. İslâmî bir terim olarak “Allah'ın yüceliği karşısında kulun…
Beyyine Suresi, Kur'an-ı Kerim'in 98. suresidir ve Medine döneminde indirilmiştir. Surenin ismi olan "Beyyine" kelimesi,…
İsmâil Hakkı Bursevî'nin (ö. 1137/1725) tasavvufî tefsiri.Ruhul Beyan Tefsiri Hangi yayınevi?Böylece Osmanlı Yayınları Tarafından Gül…
"Selam", Türkçede ve İslam kültüründe günlük hayatta sıklıkla kullanılan bir selamlaşma ifadesidir. Kelimenin kökeni Arapça…