Çocuk kelimesinin kökeni, Türkçeye Farsça aracılığıyla geçen bir kelimedir. Çocuk kelimesinin Persçe kökeninin esasında Sanskritçe bir kelimeye kadar uzandığı düşünülmektedir. Ancak “çocuk” sözcüğü, Persçe dilinde “çocuğ” anlamına gelen “çuçak” veya “çuçek” kelimesinden türemiştir. Bir diğer teori ise “çocuk” kelimesinin Arapça kökenli olduğu yönündedir. Arapça “çocuk” kelimesi olan “tîfle” veya “veld” sözcükleri, Türkçede “çocuk” anlamında kullanılan kelimenin kaynağı olarak düşünülmüştür. Ancak çoğunlukla Farsça kökenine dayanan bir kelime olduğu kabul edilmektedir.
Kelimenin kullanımı, Türkçeye tanıştığımız dönemlerde, çocuklara hitap etmek amacıyla kullanılan bir ifadeydi. Daha sonra bu kelime, genel anlamda çocuk anlamında kullanılmaya başladı. Kelimenin kullanımı, zamanla söz varlığımızın vazgeçilmez bir parçası haline gelerek günlük konuşmalarda yaygın bir şekilde kullanılmaya başlandı.
Çocuk kelimesi, toplumda bireyin ergenlik öncesi dönemini ifade eden gençler olarak kullanılmaktadır. Ayrıca, çocuk kelimesi, anne-babaların, aile büyüklerinin veya eğitimcilerin küçük yaştaki bireylere hitap ederken kullandıkları bir ifadedir. Çocuklar, devam etmekte olan büyüme ve gelişim dönemlerinde oldukları için bu kelimeyle anılırlar.
Sonuç olarak, “çocuk” kelimesi Farsça kökenli olan bir kelime olup Türkçeye bu yolla girmiştir. Zamanla kullanım alanı genişleyerek genel anlamda çocuk anlamında kullanılmıştır. Bu kelime, toplumda çocukları ifade etmek için sıklıkla kullanılan bir kelimedir.
Arapçada sözcüğün tekili olan “velet” sözcüğü, modern Türkçede daha çok “yaramaz çocuk” anlamında kullanılmaya başlanmıştır.
Felsefeyi Miletli Thales’in başlattığına ve ilk filozof olduğuna dair yerleşik bir gelenek söz konusudur; bununla birlikte, felsefe kendine özgü belirlenimler kazanıp kendini belirlemesini sağlayan belli bir gelişme sürecinin ürünüdür ve bu bakımdan birçok filozofun emeğine gerek duymuştur.
Felsefe (philosophia) terimini ilk kullanan Pythagoras, bunu daha çok dinî ve ahlâkî anlamda kullanırken Aristoteles’te nedenleri araştıran zihinsel bir disiplin olarak kullanılmış ve episteme ile eş anlamlı tutulmuştur.
Felsefe Kavramı Felsefe sözcüğünün Yunanca aslı φιλοσοφία (philosophía)’ dır ve iki ayrı sözcükten oluşur. “philo” sevgi anlamına gelir; • “sophía” ise “bilgelik” anlamındadır. “Philosophia” bilgelik sevgisi demektir.
Felsefe (philosophia) terimini ilk kullanan Pythagoras, bunu daha çok dinî ve ahlâkî anlamda kullanırken Aristoteles’te nedenleri araştıran zihinsel bir disiplin olarak kullanılmış ve episteme ile eş anlamlı tutulmuştur. Bu yaklaşım Platon’da da aynı şekildedir.
Felsefeyi Miletli Thales’in başlattığına ve ilk filozof olduğuna dair yerleşik bir gelenek söz konusudur; bununla birlikte, felsefe kendine özgü belirlenimler kazanıp kendini belirlemesini sağlayan belli bir gelişme sürecinin ürünüdür ve bu bakımdan birçok filozofun emeğine gerek duymuştur.27 Eki 2022
Dünya Savaşı'ndan sonra kurulan ve 1992 yılına kadar hüküm süren sosyalist federal cumhuriyet. Devletin bulunduğu…
Türk Ticaret Kanunu'na göre tanım. İktisadi faaliyeti nakdi sermayeden ziyade bedeni çalışmasına dayanan ve kazancı…
Sözlükte “çağırmak, istemek, yardım etmek” anlamlarına gelmektedir. İslâmî bir terim olarak “Allah'ın yüceliği karşısında kulun…
Beyyine Suresi, Kur'an-ı Kerim'in 98. suresidir ve Medine döneminde indirilmiştir. Surenin ismi olan "Beyyine" kelimesi,…
İsmâil Hakkı Bursevî'nin (ö. 1137/1725) tasavvufî tefsiri.Ruhul Beyan Tefsiri Hangi yayınevi?Böylece Osmanlı Yayınları Tarafından Gül…
"Selam", Türkçede ve İslam kültüründe günlük hayatta sıklıkla kullanılan bir selamlaşma ifadesidir. Kelimenin kökeni Arapça…