Cahiliye dönemi, İslam öncesi Arabistan’da yaşanan bir dönemdir. İslam’ın ortaya çıkışından yaklaşık 600 yıl önce gerçekleşen bu dönemde, Arabistan toplumunda belirli kültürel, politik ve sosyal özellikler hakimdi. Cahiliye dönemi, adını Arapça’da “cahillik” anlamına gelen “Cahiliye” kelimesinden almıştır.
Cahiliye döneminin en belirgin özelliklerinden biri putperestliğin yaygın olmasıdır. Arabistan’da birçok kabile, farklı tanrılara tapmaktaydı. Putlara övgüler ve dualar sunulurken, putperestliğe bağlı ritüeller yapılıyordu. Bu dönemde putlar, toplum tarafından güç, zenginlik ve bereketin sembolü olarak görülüyordu.
Cahiliye döneminde aşiret yapısı oldukça önemliydi. Arabistan toplumu, aşiretlere dayalı bir organizasyon sistemine sahipti. Aşiret liderleri, toplumda büyük bir etkiye sahipti ve kararlarında büyük bir söz sahibi oluyordu. Aşiretler arasında çıkan anlaşmazlıklar, sık sık iç savaşlara yol açabiliyordu.
Bu dönemde kadınların toplumda düşük bir statüsü vardı. Kadınların hakları sınırlıydı ve genellikle erkeklerin emirleri altında yaşamaktaydılar. Kadınlar, büyük ölçüde ev işleri ve çocuk bakımıyla ilgilenmekteydi.
Cahiliye döneminin ekonomisi, tarım ve ticarete dayalıydı. Arabistan, yoğun bir göç yoluna sahip olduğu için ticaret oldukça gelişmişti. Kahve, kumaş ve baharat gibi ürünler, bölge dışına ihraç edilmekteydi.
Bu dönemde şiir, edebiyat ve güzel konuşma büyük bir öneme sahipti. Şairler, toplumda ayrıcalıklı bir konuma sahipti ve şiirleriyle toplumun duygusal ve estetik ihtiyaçlarına hitap ederlerdi.
İslam’ın ortaya çıkışıyla Cahiliye dönemi sona ermiştir. İslam, putperestliği reddederek monotheistik bir inanç sistemi getirmiştir. Bu yeni din, Arabistan toplumunda köklü değişikliklere yol açmış ve toplum yapısını dönüştürmüştür.
Muhammed (s.a.v.) arasında geçen dönem veya İslâm’ın doğuşundan az önceki yani, 5. yüzyıldan Hz. Peygamber’in İslâm dinini tebliğ etmeye başlamasına kadar geçen zaman dilimidir. Câhiliye dönemi 610 yılında Hz. Muhammed’in (s.a.v.) peygamber olması, yani vahyin nazil olmaya başlaması ile sona ermiştir.
Cahiliye Dönemi (Arapça: جاهلية cāhilīyye, “bilgisizlik”), İslamî literatürde Arap toplumunun İslam öncesi dönemine verilen ad. Cahiliye terimi, gerek Kur’an’da gerekse hadislerde Arapların İslam’dan önceki inanç, tutum ve davranışlarını İslam döneminkinden ayırt etmek veya benimsemek için kullanılmıştır.
İslam öncesi dönem Arap tarihi Câhiliye çağı olarak ele alınmakta ve bu dönemin kültürü de Câhiliye kültürü olarak değerlendirilmektedir.
İslamiyet’in gelişinden önce Arapların yaşadıkları döneme “el-Câhiliyye/ Cahiliye, el- ‘Asru’l-Câhilî / Cahiliye Asrı, ‘Asrumâkable’l-islam / İslâm Öncesi Asır”vb. olarak isimlendirilmektedir ve bu dönem (m. 500-610) “ilk Cahiliye Çağı ve son Cahiliye Çağı” olmak üzere iki devrede mütalaa edilmektedir.
Dünya Savaşı'ndan sonra kurulan ve 1992 yılına kadar hüküm süren sosyalist federal cumhuriyet. Devletin bulunduğu…
Türk Ticaret Kanunu'na göre tanım. İktisadi faaliyeti nakdi sermayeden ziyade bedeni çalışmasına dayanan ve kazancı…
Sözlükte “çağırmak, istemek, yardım etmek” anlamlarına gelmektedir. İslâmî bir terim olarak “Allah'ın yüceliği karşısında kulun…
Beyyine Suresi, Kur'an-ı Kerim'in 98. suresidir ve Medine döneminde indirilmiştir. Surenin ismi olan "Beyyine" kelimesi,…
İsmâil Hakkı Bursevî'nin (ö. 1137/1725) tasavvufî tefsiri.Ruhul Beyan Tefsiri Hangi yayınevi?Böylece Osmanlı Yayınları Tarafından Gül…
"Selam", Türkçede ve İslam kültüründe günlük hayatta sıklıkla kullanılan bir selamlaşma ifadesidir. Kelimenin kökeni Arapça…