ÂYİNHAN. (ﺁﻳﻴﻦﺧﻮﺍﻥ) i. (Fars. āyіn ve ẖān > ḫān “okuyan” ile āyіn-hān) Mevlevî tekkelerinde semâ esnâsında âyîn-i şerif okuyan kimse.
Günümüzde “tekke” olarak ifade edilen, Osmanlı dönemi metinlerinde “tekye” şeklinde yazılan bu kelime, farklı zamanlarda ve değişik coğrafyalarda “zâviye, hânkah, dergâh, ribât, âsitane, buk’a, imaret, savmaa” gibi isimlerle anılmıştır. Tarikatın merkez tekkesine âsitane, küçüklerine ise zâviye adı verilmiştir.18 Eyl 2021
1. Evde yaşayan, ev halkından olan. 2. i. Dünyâyı tanımayan gözü kapalı ev çocuğu.
Dervişlerin sohbet ve zikir için toplandıkları, bir süre ikamet ettikleri, bazan inzivaya çekildikleri mekânlar için kullanılan terim.
(ﺧﺎﻧﮕﺎﻩ) i. (Fars. ḫāngāh) Bir tarîkatın merkez durumundaki tekkesi, hankah.
Dünya Savaşı'ndan sonra kurulan ve 1992 yılına kadar hüküm süren sosyalist federal cumhuriyet. Devletin bulunduğu…
Türk Ticaret Kanunu'na göre tanım. İktisadi faaliyeti nakdi sermayeden ziyade bedeni çalışmasına dayanan ve kazancı…
Sözlükte “çağırmak, istemek, yardım etmek” anlamlarına gelmektedir. İslâmî bir terim olarak “Allah'ın yüceliği karşısında kulun…
Beyyine Suresi, Kur'an-ı Kerim'in 98. suresidir ve Medine döneminde indirilmiştir. Surenin ismi olan "Beyyine" kelimesi,…
İsmâil Hakkı Bursevî'nin (ö. 1137/1725) tasavvufî tefsiri.Ruhul Beyan Tefsiri Hangi yayınevi?Böylece Osmanlı Yayınları Tarafından Gül…
"Selam", Türkçede ve İslam kültüründe günlük hayatta sıklıkla kullanılan bir selamlaşma ifadesidir. Kelimenin kökeni Arapça…